Etap II - Heling i stawianie wręgów

-

Na tym etapie postanowiłem wykorzystać trochę materiału jaki pozostał po innych zajęciach.


Któregoś dnia synowie pokazali mi jeden z cytatów, jaki zapodaje komputerowa gra strategiczna, którą właśnie katowali. Także postanowiłem do pracy przyłożyć się podwójnie.


Heling z długich listew usztywniony poprzeczkami z tego samego przekroju za pomocą metalowych kątowników. Od góry nabiłem deski które wyznaczają odległości pomiędzy wręgami, zawisną na dobrze usztywnionych pionach.


Za radą poprzedników rozciągnąłem oś na helingu - do tej linii będą odnosić się zaznaczone osie na każdym wręgu.


Wieszanie wręgów napawa pewną dozą nieśmiałości ale po opanowaniu metody idzie sprawnie aż do wręgu B, który wieszałem w ostatniej kolejności. Tu było trochę zabawy, poprawek i wątpliwości. Jak już wg. mnie było dobrze pomierzyłem jeszcze kąt nachylenia wręgu urządzeniem elektronicznym. Jest ok to usztywnić żeby nie drgnęło!


Pozostało jeszcze przygotowanie miejsca na dziobnice.


Dziobnica na miejscu. Od góry czyli od dołu dołu dodałem jeszcze listwę techniczną dla stabilizacji podczas montażu wzdłużników. Listwa ta pozwoli mi także uzyskać kąt jaki ma mieć dejwud pomiędzy dziobnicą a dnem.


Tyle w tym etapie. Wzdłużniki czekają.
Jakub
Previous
Next

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Etap VI - Zabudowa kokpitu, nadbudówka, laminowanie

-
Image
Parę zdjęć z dalszych prac. Tu luki rewizyjne na rufie - element wycięty będzie ich zamknięciem. Wywierciłem otwory na dolny zawias płetwy sterowej oraz mocowanie tej balchy z kwasówki - dejwud rufowy? Wiercenie w kwasówce tej grubości, z ręki, wymaga dobrego wiertła. By móc przewiercić się przez dno (dziwne uczucie) musiałem użyć długiego wiertła do drewna i wiercić najpierw przez wzmocnienie (sam je dodałem...) podłogi kokpitu. Żeby móc zamykać kokpit zabrałem się za malowanie podkładem. Pomalowałem również moje "półki pokdokpitowe". Po ich zamocowaniu dostęp będzie trudniejszy. Wymalowałem komorę wypornościową dziobową oraz część pomiędzy wręgiem D i E. Zamocowałem, przykleiłem wzmocnienia pod podwięzie wantowe. Wkręt gipsiak tylko do klejenia. Zabudowa kokpitu. Tu łączenia już wstepnie pofiletowane. Żeby umilić sobie pracę, nadałem drugie życie mojej staaarej wieży. Dokupiłem adapter bluetooth na cinche (musztarda, ketchup) i teraz daje czadu radiem, spotify i podcastem ;
Read more

Etap V - Laminowanie połączeń, odwracanie, denniki i bulb

-
Image
Po ostatecznym szlifowaniu planuję zabrać się za laminowanie łączeń sklejki. Szlifowałem nie za gładko żeby żywica i szkło dobrze trzymały się powierzchni. W międzyczasie przyszły materiały do laminowania całej łodzi, płetw, jarzm ect. z dużym wydaje się zapasem. Złącza będę laminował zgodnie z projektem. Gramatura tkaniny wymusza na łączeniu obła z dnem zastosowanie czterech warstw. Dlatego tych pasków trochę trzeba naciąć.  Laminowanie okazało się nietrudne. Żywica na sklejkę, na to pas tkaniny wałkowanie i dalej. Nietrudne powtarzalne ale jednak czasochłonne. Zacząłem z rozpędem żeby zobaczyć jak idzie ale potem zdałem sobie sprawę z tego, że trzeba położyć wszystkie warstwy póki miękkie (zostałem pouczony, że dopóki na laminacie zostaje odcisk palca to można kłaść następną warstwę). Jeżeli laminat złapie już na sztywno wtedy przed kolejną warstwą trzeba dobrze przeszlifować. A, że zacząłem dość późno i walczyłem do zwycięstwa, to skończyłem dobrze po północy. Po wyschnięciu wszystk
Read more

Etap IV - Poszywanie

-
Image
Łódce niewiele brakuje już żeby była gotowa do laminowania. Jeszcze trochę szlifowania, trochę szpachlowania rys i łbów wkrętów oraz odtłuszczanie. No i przewidziana w długości warstwa sklejki na dziobnicę. Zastanawiam się jak bardzo łączenie dziób-dno musi być zaokrąglone. Przed końcem zimy kupiłem złom ołowiany - mam nadzieje ze wystarczy i że przeżyję prace przy kociołku... Potem załatwiłem transport formy bulba od Kapitana Przygody. Jak kurier podjeżdżał paleciakiem pod moją bramę przywitał mnie słowami: "Panie! Po co to panu! Ja pierwszy raz wiozę jeden krawężnik przez całą Polskę!" Poniżej zdjęcia ze wszystkimi zamontowanymi wręgami oraz kilka detali. Przyjechały zakupy - do dalszego klejenia, szpachlowania, wypełniania, uzupełniania ubytków. Inna jakość życia. Dziękuję Piotr! Czas zacząć poszywanie. Na pierwszy ogień poszły burty i obło na dziobie - to najbardziej poddawane wyginaniu. Następnie dno warstwa pierwsza, reszta obła w kierunku rufy i na koniec dno warstwa d
Read more

Etap III - Wzdłużniki

-
Image
Miejsce na dejwud I sam on już po zukosowaniu. W dziobnicy też już pierwsze gniazdo na najwęższy wzdłużnik. Parowałem każde montowane wzdłużniki dzień dwa przed samym klejeniem już w gniazdach. Udało mi się zamówić piękny materiał długości 540cm co zaoszczędziło mi klejenia. Bałem się straty, bo nie było zapasu więc cierpliwie niszczyłem kolejne stare czajniki i parowałem. Z robieniem tych gniazd bywało różnie. Niektóre są spasowane na styk, równo i pewną ręką. A niektóre także ten. Nie wiem, czy rzeczywiście lepszym pomysłem nie jest zukosowanie wręgów najpierw a potem przy ładnie dolegającym wzdłużniku realizować konieczny kąt nacinając miejsca na gniazda. (jeśli dobrze pamiętam => Egzotiq) Tu naprzemiennie używałem ręcznej piły płatnicy i urządzenia wielofunkcyjnego - takie turbo głośne, drżące urządzenie, które do tej pory tylko mnie głównie śmieszyło, a nazywałem je urządzenie pierdząco-warczące. Teraz jesteśmy przeproszeni, szczególnie po wycinaniu gniazd w pawęży (jak się prz
Read more

# VII - Szpachlowanie, szlifowanie, malowanie

-
Image
Nudno, żmudno, monotonnie. Poprawianie błędów popełnionych podczas laminowania, wycinanie pęcherzy powietrza, szlifowanie i laminowanie, tam gdzie to niezbędne. Szlifowanie, szpachlowanie i tak naprzemiennie. Jak już jest dobrze i myślę, że tylko przeszlifuję i malowanie to ciągle znajduję jakieś kolejne miejsca do poprawienia. Zaznaczałem sobie to ołówkiem, żeby nie mieszały mi się już poprawione z tymi do poprawy, dodawałem kreskę, plusik, kółko, trójkąt, kwadrat...  Postanowiłem szpachlować cienką warstwą żeby mieć mniej do szlifowania. Za to szpachlowałem w trzech podejsciach. Jak łódka schła udało mi się wyciąć i skleić elementy z których będą rufowe miecze stabilizujące. W przerwach na kawę jest czas na wizualizacje ;) Przyszła zamówiona mapa generalna północnego Atlantyku. Na zdjęciu widać skalę przedsięwzięcia... wielkość mapy i łódki. A może Śródziemne na tej mapie wygląda jak Kaczerajno W końcu zdecydowałem się na malowanie podkładem epoksydowym. Malowałem pędzlem i po pierws
Read more

Etap I - Stół i wręgi

-
Image
Pierwszą niezbędną czynnością jest przygotowanie stołu do trasowania. Zakup płyty i naniesienie siatki w skali, która  ułatwi wyrysowanie kształtów wręg. W pracach pomagać, zdeklarował się starszy syn. Jak teraz na to patrze to można było uniknąć kupowania dodatkowej płyty i jej malowania. Dlaczego nie wykorzystać jednej ze sklejek na poszycie? Na stół nanosiłem kształty kolejnych wręgów, docinałem odpowiednio wszystkie listwy i zabierałem się za wykonanie węzłówek. Po kilku razach już nie mocowałem listew do stołu wkrętami. Do tego celu zastosowałem pistolet do kleju na gorąco - kilka punktów z każdej strony listwy załatwiało sprawę. Klejem z pistoletu łączyłem też elementy tektury, które służyły jako szablon do węzłówek. Przy robieniu węzłówek zewnętrznych (dno, burty) należy pamiętać o umiejscowieniu wkrętów. W kolejnym etapie budowy wycinamy gniazda na wzdłużniki i warto o tym pomyśleć już teraz żeby uniknąć kolizji. Listwy z węzłówkami kleiłem mieszanką Epidian plus PAC. Wkręty 4x
Read more

Wstęp

-
Image
     Decyzja zapadła. Będę budował Setkę. Czy wezmę udział w regatach Setką Przez Atlantyk, ciągle jeszcze nie wiem. Postanowiłem zdecydować o tym jak będę miał co najmniej 50 % wykonanych prac. Choć myśl o samotnym przepłynięciu oceanu na własnoręcznie wykonanym jachcie jest ciągle i nieustannie paląca :). Dlatego umieściłem licznik odliczający czas do startu regat Setką Przez Atlantyk 2025.        Będzie to już moja druga przygoda z amatorskim szkutnictwem ponieważ kilka lat wcześniej zbudowałem Pasję 400. Z jednej strony to już jakieś doświadczenie, a z drugiej wiem jak taka budowa potrafi człowieka rozhuśtać. Jednego dnia euforia, entuzjazm i duma, duma, duma, a kolejnego załamka, popełnianie błędów i zmęczenie.  Z dotychczasowych doświadczeń płynie kilka wniosków: - Większość etapów jest trudniejsza niż się wydaje ale bywa i odwrotnie, - Czasami na początkowych etapach wykonanie pracy narzędziem ręcznym jest dokładniejsze i szybsze niż elektronarzędziem, - Warto sobie robić przerw
Read more